Doe jij het werk waarvan je houdt?


308

doorPriscilla Spee


Doe jij het werk waarvan je houdt en durf je te kiezen voor jezelf? Of ben je vooral druk met anderen? Als aanwezig blijft in je lichaam, voel je wat jij wilt. Daar gaat deze blog over.

Mijn coachee komt binnen met een opgezwollen, rood oog en een pleister om haar vinger. Ik vraag haar: 'Ik zie je opgezwollen oog en de pleister om je ivnger, Hoe gaat het met je?' ‘Gaat wel.’ zegt ze. Door de juiste vraag te stellen en te luisteren, stelt ze zich open op en kunnen we daarmee aan de slag gaan.

Ze vertelt dat ze in de vakantie allerlei ongelukjes heeft gehad, omdat ze constant in gedachten was en afwezig bij haar lichaam. Ze wil haar eigen bedrijf opzetten en daarvoor wil ze gaan netwerken. Ze piekert, omdat ze denkt dat dit niet kan omdat ze twee kinderen heeft en ze een eigen bedrijf hebben niet veilig vindt. Het voelt voor haar als een spagaat tussen kiezen voor haarzelf en het nieuwe of voor haar kinderen en het veilig houden.

De spagaat helder maken

Om uit je hoofd te komen en in je gevoel, kan het helpen om iets voor je te zien in plaats van het alleen in je hoofd te hebben. Ik geef daarom de suggestie dat we haar spagaat helder kunnen maken met een opstelling. Vervolgens zet ik voor haar twee stoelen. De stoelen staan voor de spagaat waarin ze zit. Haar gezicht vertrekt en haar ogen worden groter. ‘Wat gebeurt er bij je?', vraag ik. ‘Mijn benen zijn er niet’, zegt ze en ze vertelt dat de twee stoelen voor haar ouders staan. Ik nodig haar uit om één voor één in de stoelen te gaan zitten, te voelen hoe het op de plek van haar ouders is en te vertellen wat er in haar opkomt, zonder te oordelen of het waar is of niet.

Waar is jouw plek bij je ouders?

‘Mijn vader zit er verkrampt bij en probeert alles in de grip te houden.’ Ze is verbaasd over deze ingeving. ‘Herken je dat?’, vraag ik. ‘Dat doe ik ook.’ zegt ze, ‘het altijd veilig houden en daarom in loondienst blijven.’ ‘Waar is jouw plek bij je ouders?’, vraag ik haar vervolgens. Ze staat op en gaat voor de stoelen staan, met haar rug naar haar ouders toe.  

‘Mijn vader staat op en legt een hand op mijn schouder’, zegt ze verrast en met een lichte glimlach. ‘Dat voelt fijn.’ Ze vertelt dat hij zich voor haar gevoel nu omdraait en weer gaat zitten.  Ze heeft de neiging om naar hem toe te gaan en voor hem te zorgen, maar dat doet ze bewust niet, vertelt ze.

Blijf aanwezig in je lichaam

Terwijl ze zegt dat ze bewust niet voor hem gaat zorgen, zie ik haar ogen wat glazig en afwezig worden. Ze vertrekt naar haar hoofd en ik breng haar terug naar haar hele lichaam, omdat daar haar gevoel in zit. ‘Blijf aanwezig’, zeg ik tegen haar, ‘vul je lijf met je adem helemaal tot en met je voeten. Vullen, vullen,’ herhaal ik tot ze meer kleur in haar gezicht krijgt en me wakker aankijkt. ‘Mijn moeder is alleen bezig met zorgen voor de ander’, vertelt ze.’ ‘Dat zit in de hele vrouwenlijn, hè’, zeg ik en ze knikt en zegt dat haar oma dat ook deed in haar gezin. Zij zorgt als kleinkind nu voor haar moeder en als moeder voor haar kinderen. ‘Zorgen voor en zelf niet aanwezig zijn’, zegt ze en ze kijkt nadenkend en wat sip naar de vloer.

‘Omarm die pijn’, zeg ik ‘en vul je hele lichaam met je adem. Vullen, vullen, vullen.’ Dan rollen de tranen over haar wangen. ‘Vullen tot en met je voeten’, zeg ik. Ze voelt kramp in haar lijf. ‘Vullen tot en met je voeten’ herhaal ik.

Welke actie ga je ondernemen?

‘Welke actie ga je ondernemen?’ vraag ik. Die vraag kan ik stellen, omdat ze in haar hele lijf heeft gevoeld hoe haar spagaat is. ‘Ik ga een kopje thee pakken’,  zegt ze en begint te lachen. ‘Ik ga ontspannen.’ Dan zie ik haar ogen weer groter worden en haar huid bleker, ze is weer in paniek en wordt afwezig. ‘Vullen met je adem tot en met je voeten,’ herhaal ik. ‘Ik ben bang dat jij me afkeurt’, zegt ze,  ‘omdat ik niks doe’. ‘Omarm dat gevoel’, zeg ik, ‘en vul je met je adem helemaal tot en met je voeten.’ Ze voelt verdriet en pijn in haar hele lijf. ‘Omarm dat gevoel en vul je lijf tot en met je voeten,’ herhaal ik.

Aan je eigen doelen werken, ook als er anderen aanwezig zijn

Dan komen we aan het einde van de sessie. Ze zucht diep en zegt dat het oké is. ‘Ik blijf nog even’, zegt ze. ‘Zal ik blijven of weggaan?, vraag ik haar. ‘Ga maar dan kan ik het door laten werken en heb ik geen afleiding,’ zegt ze. Dan zie ik een traan over haar wang rollen.

 ‘Wat gebeurt er?’ vraag ik haar. ‘Ik voel me alleen’, zegt ze, ‘maar als jij er bent denk ik dat ik voor jou moet zorgen en ik niet met mezelf bezig kan zijn.’ Dan nodig ik haar uit om in mijn aanwezigheid zich helemaal met haar adem te vullen tot en met haar voeten. Er komt een glimlach op haar gezicht. ‘Dit wil ik’, zegt ze. ‘Me kunnen ontspannen door een kopje thee te pakken en aan mijn eigen doelen werken terwijl anderen aanwezig zijn.’
Even later stapt ze met opgeheven hoofd de kamer uit, omdat ze weet wat ze gaat doen.

Wil jij ook doen waarvan je houdt en voor je dromen gaan? Ik help je graag om hier jouw weg in te vinden. Bel 06-42294259 of mail priscilla@speecoaching-training.nl

Meer lezen over doen waar je van houdt en van betekenis zijn op je werk?  Lees deze blog

Foto door Milo Lin op Unsplash



308