Hoe ga je om met angst?
748
doorPriscilla Spee
Vandaag heb ik een sessie met een business controller. Hij zit in er wat verkrampt bij, want hij heeft een leuke nieuwe baan en toch raakt hij uitgeput, stiller en in zichzelf gekeerd.
Hij vertelt met geknepen stem, hoe lastig het voor hem is om ‘met pijn’ bij zijn leidinggevende binnen te stappen. Pijnlijk zijn onderwerpen waarvan hij vermoedt, dat zijn leidinggevende het niet leuk gaat vinden. Bijvoorbeeld vakantie vragen terwijl hij net in dienst is, het antwoord niet weten op een belangrijke vraag of een totaal andere mening hebben. Hij is bang, dat zijn leidinggevende boos wordt en hij ontslagen wordt, terwijl hij zich op zijn plek voelt in zijn nieuwe baan. Daardoor gaat hij situaties uit de weg. Op een gegeven moment verhardt hij (“dit moet ik gewoon doen”) en zet hij zijn “please tools” in om zo te spreken en te bewegen, dat de ander hem aardig vindt en hij er heelhuids vanaf komt. Tot de volgende situatie zich aandient. Hij zucht. In zijn hoofd weet hij dat zijn angstpatroon onzin is, maar zijn lichaam reageert anders.
Wat kan helpen?
We bespreken hoe hij dit patroon om kan keren en ik zie zijn ogen oplichten. Allereerst door met zachtheid waar te nemen en te accepteren dat hij dit doet en dat daar niks mis mee is. Met zachtheid, want hardheid tegen zichzelf is onderdeel van zijn patroon en er is niets mis met hem. Hij heeft dit patroon van jongs af aan met succes toegepast, om de boosheid van zijn vader te omzeilen. Nu is hij echter een volwassen en capabele professional en werkt dit patroon tegen hem. De volgende stap is zijn emotionele en fysieke systeem laten ervaren, dat met pijnlijke onderwerpen binnenstappen bij zijn leidinggevende niet bedreigend is. Daarvoor gaat hij precies dàt doen waar hij bang voor is en zich weerloos opstellen en blijven ademen en voelen. Geen verharding, pleasen of tot in de puntjes voorbereiden. Binnenstappen, het onderwerp op tafel leggen en dan stil zijn. Door zich weerloos op te stellen, ervaart zijn emotionele en fysieke systeem dat hij deze actie kan hebben en het niet bedreigend is, ook al voelt dat vooraf wel zo.
Om weerloos te durven zijn èn de stap te zetten, helpen hulp, begrip en waardering. Hij gaat rechterop zitten en komt met ideeen. De volgende keer als hij iets aan wil kaarten bij zijn leidinggevende, vraagt hij hulp aan zijn vrouw om hem eraan te herinneren dat hij het gesprek gaat voeren. Van tevoren praat hij met een vriendin die dit angstpatroon herkent en er alle begrip voor heeft . Tenslotte belt hij hen achteraf om waardering te oogsten voor zijn stap: weerloos bij zijn leidinggevende binnen stappen en zo open en eerlijk zijn als die dag lukt. Dat is zijn doel.
Kruipend binnenkomen
Nadenkend knikt hij en vertelt hoe een medewerker bijna kruipend bij hem binnen kwam, toen hij leidinggevende was. Dat maakte hem als leidinggevende kortaf en geirriteerd, omdat hij liever had dat die medewerker duidelijk was.
De business controller heeft het gesprek met zijn
leidinggevende gevoerd. En volgende gesprekken. Elke keer ervoer hij, dat hij sterker
is dan die kleine jongen van vroeger. Hij vertel met trots, dat hij steeds sterker wordt en overtuigd van
zijn eigen kunnen, als capabele professional in een leuke baan.
Photo
by Sammie Vasquez on Unsplash
748
